vrijdag 25 februari 2011

Runa's Movie Collection: The Black Swan

The Black Swan, een film die je meevoert vanaf het allereerste moment én blijft boeien tot het laatste moment. Tenminste... Dat was voor mij het geval, niet iedereen zal direct enthousiast staan te springen bij de vele balletscènes, de tutu's en de strijd voor de rol van je leven, die de boventoon voert.


The Black Swan gaat over Nina, een jonge vrouw die droomt van een doorbraak in de balletwereld. Wanneer zij de kans krijgt om de hoofdrol te vertolken in het beroemde Zwanenmeer begint voor haar een periode van oefenen, oefenen en nog meer oefenen.

Dat Nina een goede balletdanseres is, is direct te zien: de witte zwaan danst zij met passie en perfectie. Maar tegenover de witte zwaan staat de zwarte zwaan. Is Nina in staat om de duistere krachten van deze zwaan op het podium neer te zetten?

Naarmate de tijd verstrijkt komt de zwarte zijde van de lieve Nina steeds meer naar boven, wat destructieve gevolgen heeft voor Nina en haar passie.

Nina streeft gedurende de hele film naar perfectie, uiteindelijke vindt Nina de perfectie waar ze zo naar heeft verlangd, en dat eindigt natuurlijk in een prachtige slotscène.

Thomas Leroy: "What did you do? What did you do?"
Nina Sayers: "I felt it!"
Thomas Leroy: "What?"
Nina Sayers: "I was perfect!"
In deze film zijn de prachtigste quotes verwerkt, mijn favoriete quotes vind je hieronder:

"Perfection is not just about control. It's also about letting go."

"The only person standing in your way is you. It's time to let her go. Lose yourself."

"And...come on! Forget about control, Nina! I wanna see passion! Come on!"



Runa's Cottage: Een eigen bibliotheek

Vroeger droomde ik er al van: een eigen bibliotheek(je)! Zo nu en dan keert deze droom in volle hevigheid bij mij terug. Het lijk me heerlijk om me helemaal terug te kunnen trekken in een kamer vol boeken (oude en nieuwe, gelezen en ongelezen, informatief en fictief).


Ik zie het al helemaal voor me: Volle kasten, een trapje ervoor zodat ik ook de hoogste planken kan bereiken. Ergens in die ruimte bevindt zich natuurlijk ook een zithoekje, met een lekkere stoel waarin ik helemaal kan wegzakken, een tafel met een leeslampje en als ik mijn fantasie helemaal de vrije loop laat... Een knapperend haardvuur, een dik kleed en zachte kussens op de vloer.



Overvolle kasten en boeken in overvloed. Wat wil ik nog meer? De aanwezigheid van tientallen boeken om mij heen en de geur, de gezelligheid en de geborgenheid die zo'n plek met zich meebrengt... Ik blijf dromen en wie weet...?

Stapelen op vrijdag: oude boeken

Ik heb niet alleen een zwak voor oude lijstjes (zie mijn blog van vorige week) maar ook voor oude boeken. De laatste tijd moet ik mezelf steeds weer (streng) toespreken en proberen in te houden, want voor dat ik weet loopt deze tik uit de hand.

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn stapel van deze week bestaat dan ook uit de mooiste boeken (oud, versleten en vergeeld) uit mijn kleine verzameling. De blaker en het klokje heb ik van mijn oma gekregen (zij weet altijd precies wat ik leuk of mooi vind)!


De stapel bestaat onder andere uit boeken van William Shakespeare (waaronder Hamlet en The Merchant of Venice), mijn favoriete legende Tristan en Isolde van Joseph Bedier en het boek dat absoluut niet mocht ontbreken: Het Achterhuis van Anne Frank. Helemaal onderop ligt het boek Paedagogiek van Bigot, een boek dat ik met mijn studie en beroep echt niet kon laten liggen!


De andere boeken heb ik voornamelijk gekocht omdat de kaft mij aansprak: de afbeeldingen en de kleuren. Het Rosarium heb ik van mijn opa gekregen: hij zag het boek liggen in de kringloopwinkel en dacht aan mij (lief he!)


Stapelen op vrijdag is een initiatief van Irma, eigenaresse van de blog allemaal kleurtjes. Aanmelden kan via haar.



zondag 20 februari 2011

Lovely Words

This is how the story went
I met someone by accident
Who blew me away
Blew me away


It was in the darkest of my days
When you took my sorrow, when you took my pain
Buried them away, buried them away


I wish I could lie down beside you
When the day is done
Wake up to your face against the morning sun


Tekst: Adele - Hiding my heart - 21
Foto: Umbrella by Just a Panda

vrijdag 18 februari 2011

Stapelen op vrijdag: Oude lijstjes

Als ik ze zie liggen (waar dan ook dan) dan moet ik ze altijd even van dichtbij bekijken: Oude lijstjes. De details zijn vaak zo mooi! Vandaar dat mijn stapeltje van deze week bestaat uit verschillende oude lijstjes, ik heb er het hele huis voor moeten afzoeken... ;-)




Stapelen op vrijdag is een initiatief van Irma, eigenaresse van de blog allemaal kleurtjes. Aanmelden kan via haar.

dinsdag 15 februari 2011

Sweet Music: Train - Marry Me.

Deze clip is voor iedereen die zich nog in een Valentijnssfeer bevindt (waaronder ik).

Voor iedereen die altijd met het hoofd in de (al dan niet roze) wolken loopt (waaronder ik).

En voor diegene onder ons die gewoon altijd wel te porren is voor wat romantiek (waaronder ik).



Together can never be close enough for me
Feel like I am close enough to you
You wear white and I'll wear out the words I love you
And you're beautiful

--

Promise me you'll always be happy by my side
I promise to sing to you when all the music dies
--

And marry me today and everyday
Marry me if I ever get the nerve to say hello in this cafe
Say you will, say you will marry me

zondag 13 februari 2011

Random Thoughts: Verrassingen!

Verrassingen! Wie houdt er niet van? Van cadeautjes in mooie verpakkingen, van onverwacht lieve woorden of een mooi gebaar. Afkomstig van je moeder, je oma, opa, broer of zus, van je vriend of een vriendin.

Gewoon het feit dat iemand zijn/haar best voor je heeft gedaan. Het gaat er niet om wat het is, hoe het eruit ziet of hoe duur het is geweest. Nee, het gaat om de wetenschap dat iemand ergens tijd in heeft gestoken en de moeite heeft genomen om jou te verrassen!


Morgen ga ik verrast worden, zo is mij vertelt (eigenlijk al een paar weken geleden), ik moet de hele dag vrij houden. Sindsdien zit ik in de zenuwen. Vreemd, want ik hield toch altijd zo van verrassingen?
Ik kan er niets aan doen, van sommige verrassingen word ik nou eenmaal een beetje nerveus.


Die zenuwen worden (denk ik) veroorzaakt door een aantal factoren:

Het onverwachte/onbekende. Het feit dat ik niet weet wat er op zo'n dag gaat gebeuren en dat ik daardoor het gevoel krijg dat ik in het duister tast. 

De twijfels die aan zo'n dag vooraf gaan. Twijfels over werkelijk van alles en nog wat. Bijvoorbeeld: Wat moet ik meenemen, wat heb ik ECHT nodig en wat niet? Wat trek ik aan? Ga ik voor handig en praktisch of toch voor dat leuke, maar vooral niet praktische setje? Ga ik het wel leuk vinden? Wat als ik het he-le-maal niks aan vind?! Kan ik wel leuk en enthousiast genoeg reageren?

Onzekerheid: Eigenlijk zijn al mijn gevoelens en twijfels terug te leiden naar mijn eigen onzekerheid... Niet doen!


En tot slot:  Ik ben nooit een Valentijnsdag-fan geweest. Commercieel gedoe! Geld verspilling! Je hoort elkaar op elke doordeweekse dag lief te hebben, daar heb je Valentijnsdag toch niet voor nodig? Maar omdat ik nu wist dat ik iets kon verwachten op Valentijnsdag, moest ik zelf ook "alles" uit de kast trekken (daar gaan mijn opvattingen en principes!)

Ik besloot een tijdje geleden dat ik alle twijfels en onzekerheden gewoon van me af ging gooien. Ik laat nu alles maar gewoon op mij afkomen en ik zie wel hoe het loopt en wat ik ervan vind.

Ik heb besloten dat ik "gewoon" ga genieten van het feit dat iemand mij lief en leuk genoeg vindt om mij te verrassen.


Verrassingen horen onverwacht en onvoorspelbaar te zijn, en dat maakt ze zo leuk... Toch?! ;-)
Foto's  1 t/m 3: Color me Katie
Foto's 4: Onbekend.


vrijdag 11 februari 2011

Stapelen op vrijdag: Servies

Het is weer zover: Stapelen op vrijdag! Deze week heb ik gekozen voor verschillende serviesonderdelen in gezellige kleurtjes.


De blauwe en roze bakjes van aardewerk heb ik vorig jaar in een kringloopwinkel gekocht. Ik zag ze en dacht: Die zijn van mij! Het formaat is schattig klein en dan die lekkere zoete kleurtjes! Prachtig!

Het roze bordje is van Blond Amsterdam, net als de vier kleine petit fours bordjes.





Stapelen op vrijdag is een initiatief van Irma, eigenaresse van de blog allemaal kleurtjes. Aanmelden kan via haar.

donderdag 10 februari 2011

Notes To Myself


You can have it all.... Just nog all at once.

Tekst: Oprah Winfrey
Foto: Onbekend

woensdag 9 februari 2011

Runa's Cottage: Een warm nestje

Wat lijkt me dat lekker... Een nestje om in weg te kruipen. Een veilig en warm plekje. Slapen in een bedje dat iemand met liefde en zorg -voor jou- heeft samengesteld ...en dan vergeten we gewoon heel even het gekriebel en geprik van al dat hooi en stro!



vrijdag 4 februari 2011

Camille Soulayro

Nadat ik de lamp en kandelaar van Camille Soulayro (waar ik nog steeds he-le-maal verliefd op ben) had gespot op Internet, besloot ik op zoek te gaan naar meer werk van deze Franse styliste. Camille werkt onder andere voor Marie-Claire, maar heeft naast haar werk als styliste ook twee boeken op haar naam staan.



Ik hou van de kleuren die Camille gebruikt en de verwijzing naar Frankrijk die vaak in haar werk terug te vinden is. Alleen al door naar de foto's, en alle gebruikte items te kijken, kan je op de leukste ideetjes voor je eigen huiskamer komen. Mijn favoriet? Deze:


En zoals Camille zelf zegt:

J'aime le merveilleux pouvoir onirique des images...

Of te wel: 

I love the magical and dreamlike power of images...

En daar sluit ik mij helemaal bij aan!

Stapelen op vrijdag: Stofjes

Stapelen? Dat kan met alle denkbare spulletjes en op de meest leuke plekken. Maar vooral: stapelen is leuk! Na het zien van de stapeltjes van Irma en andere bloggers, was mijn interesse in "stapelen op vrijdag" direct gewekt en ik ben dan ook meteen aan de slag gegaan... Met als resultaat: Mijn stapeltje van deze week bestaande uit verschillende lapjes stof.

Klik op de afbeelding voor een vergroting
  
Een aantal lapjes komen bij de kringloop winkel vandaan, maar de meeste lapjes heb ik gekregen van mijn moeder. De rood witte lap heeft een kantje aan de rand en is eigenlijk een gordijntje, maar ik gebruik hem als tafelkleed.



De stapel is, naar mijn mening, nog niet hoog genoeg. Dus ik spaar nog even verder. En misschien kunnen jullie de stapel in de loop van het jaar wel zien groeien! ;-)


Stapelen op vrijdag is een initiatief van Irma, eigenaresse van de blog allemaal kleurtjes. Aanmelden kan via haar.